Piştî nanê êvarê em ji malê derketin û ber bi Taksîmê ve çûn. Demek şûnve programa Chalak Eventsê destpê bikira, ji ber wê me dema xwe li gor wan dirist kiribû. Bîstek şûnve me xwe gihand e wir û bi derenceyan derketin qata terasê. Em di dema xwe de hatibûn. Hêj jî dihatin û di demek kurt de salon tije bû, êdî cih nema ku em xwe bilivînin. Hêdî hêdî kesên ku bixwastana derdiketin sahneyê û xwe didan nasîn, hinek jî laqirqî dikirin û vedigeriyan cihên xwe. Ez neçûm sahnê. Dûre Ferzan Şêr derket sahnê, ji ber ronahiya sahnê gelek zêde bû Ferzan serê xwe xistibû ber xwe û qala mînoriyê dikir. Pey wî Kawayê Nemir hat bo axaftinê, ew jî pesnê hin kesan da û bi fira dawî ya bîraya xwe ve çû rûnişt. Her hal serxweş bû. Dûre Ergin Opengin hat lê ji ber ku îcar jî ez serxweş bûm, min guh neda axaftina dear Ergin. Êdî dem ber bi derengiya şevê ve diçû. Sahne ev dor bû ya stranbêjan. Çend heb stranbêjên kurd hatibûn û bi klamên xweş ve kela dilê me safî kirin. Çi qas diçû atmosfer baştir dibû û di nav stran, rep, laqirdî û helbestên kurdî ve dihatin dawiya Chalakê. Di dawî de jî me erf û edetê xwe ji bîr nekir û em derbasê govendê bûn. Me bi giranî ve destpê kir, dûre me dît em germ bûn derbasê sivikî bûn. Ez ketibûm serê govendê kêf kêfa me bû. Dûre keçikek hat ket destê min, heqê keçikê nexwim, keçik ji min baştir dileyîst. Êdî bala min çûbû ser lîstika keçikê lê şansê wê pêra nebû ji ber ku memikdana wê jêda ket û min jî bala xwe da memikên wê. Pey re keçik çû pişt, pêşî dev û dorê xwe raçav kir û pey re jî memikdana xwe rast kir e. Jixwe êdî ez li wir nemam û derketim derve. Di bin şilîyê de ber bi duraxa 35C yê ve çûm.
0 yorum:
Yorum Gönder